Η χρήση αντιβιοτικών ως αυξητικών παραγόντων στην κτηνοτροφία υπόκειται ολοένα και περισσότερο σε δημόσιο έλεγχο και κριτική. Η ανάπτυξη αντοχής των βακτηρίων στα αντιβιοτικά και η διασταυρούμενη αντοχή ανθρώπινων και ζωικών παθογόνων που σχετίζεται με την υποθεραπευτική ή/και ακατάλληλη χρήση αντιβιοτικών αποτελούν τις κύριες ανησυχίες.

Στις χώρες της ΕΕ, η χρήση αντιβιοτικών για την ενίσχυση της ζωικής παραγωγής έχει απαγορευτεί. Στις ΗΠΑ, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Αμερικανικής Ένωσης, αρμόδια για τη χάραξη πολιτικής, ενέκρινε ψήφισμα στην ετήσια συνεδρίασή της τον Ιούνιο, με το οποίο ζητείται η σταδιακή κατάργηση ή εξάλειψη της «μη θεραπευτικής» χρήσης αντιβιοτικών στα ζώα. Το μέτρο αναφέρεται συγκεκριμένα στα αντιβιοτικά που χορηγούνται και σε ανθρώπους. Θέλει η κυβέρνηση να καταργήσει σταδιακά την υπερβολική χρήση αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία, διευρύνοντας την εκστρατεία του οργανισμού για τον περιορισμό της ανθρώπινης αντοχής στα φάρμακα που σώζουν ζωές. Η χρήση αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία βρίσκεται υπό κυβερνητική αναθεώρηση και μέτρα για τον έλεγχο της αντοχής στα φάρμακα βρίσκονται υπό ανάπτυξη. Στον Καναδά, η χρήση του Carbadox βρίσκεται επί του παρόντος υπό αναθεώρηση από το Υπουργείο Υγείας του Καναδά και αντιμετωπίζει πιθανή απαγόρευση. Επομένως, είναι σαφές ότι η χρήση αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία θα περιορίζεται όλο και περισσότερο και πρέπει να διερευνηθούν και να αναπτυχθούν εναλλακτικές λύσεις έναντι των αντιβιοτικών αυξητικών παραγόντων.

Ως αποτέλεσμα, διεξάγεται συνεχώς έρευνα για τη μελέτη εναλλακτικών λύσεων για την αντικατάσταση των αντιβιοτικών. Οι εναλλακτικές λύσεις που μελετώνται κυμαίνονται από βότανα, προβιοτικά, πρεβιοτικά και οργανικά οξέα έως χημικά συμπληρώματα και εργαλεία διαχείρισης. Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι το μυρμηκικό οξύ είναι αποτελεσματικό έναντι των παθογόνων βακτηρίων. Στην πράξη, ωστόσο, λόγω των προβλημάτων χειρισμού, της έντονης οσμής και της διάβρωσης στον εξοπλισμό επεξεργασίας και σίτισης και πόσης ζωοτροφών, η χρήση του είναι περιορισμένη. Για να ξεπεραστούν τα προβλήματα, το διμυρμηκικό κάλιο (K-διμυρμηκικό) έχει προσελκύσει την προσοχή ως εναλλακτική λύση στο μυρμηκικό οξύ επειδή είναι πιο εύκολο στη διαχείριση από το καθαρό οξύ, ενώ έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό στην ενίσχυση της αναπτυξιακής απόδοσης τόσο των απογαλακτισμένων όσο και των χοίρων καλλιέργειας-τελειώματος. Μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Νορβηγίας (J. Anim. Sci. 2000. 78:1875-1884) έδειξε ότι η διαιτητική συμπλήρωση διμυρμηκικού καλίου σε επίπεδα 0,6-1,2% βελτίωσε την αναπτυξιακή απόδοση, την ποιότητα του σφαγίου και την ασφάλεια του κρέατος σε χοίρους καλλιέργειας-τελειώματος χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στην αισθητηριακή ποιότητα του χοιρινού κρέατος. Αποδείχθηκε επίσης ότι σε αντίθεση με...διμυρμηκικό κάλιο Η συμπλήρωση με μυρμηκικό Ca/Na δεν είχε καμία επίδραση στην ανάπτυξη και την ποιότητα του σφαγίου.

Σε αυτή τη μελέτη, διεξήχθησαν συνολικά τρία πειράματα. Στο πρώτο πείραμα, 72 χοίροι (αρχικού σωματικού βάρους 23,1 kg και σωματικού βάρους 104,5 kg) έλαβαν τρεις δίαιτες (έλεγχος, 0,85% Ca/Na-μυρμηκικό και 0,85% διμυρμηκικό κάλιο). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η δίαιτα με διμυρμηκικό κάλιο αύξησε τη συνολική μέση ημερήσια πρόσληψη τροφής (ADG), αλλά δεν είχε καμία επίδραση στη μέση ημερήσια πρόσληψη τροφής (ADFI) ή στην αναλογία πρόσληψης τροφής/τροφής (G/F). Η περιεκτικότητα σε άπαχο ή λίπος του σφαγίου δεν επηρεάστηκε ούτε από το διμυρμηκικό κάλιο ούτε από το Ca/Na-μυρμηκικό.

Στο δεύτερο πείραμα, χρησιμοποιήθηκαν 10 χοίροι (αρχικό σωματικό βάρος: 24,3 kg, τελικό σωματικό βάρος: 85,1 kg) για να μελετηθεί η επίδραση του διφορμικού καλίου στην απόδοση και την οργανοληπτική ποιότητα του χοιρινού κρέατος. Όλοι οι χοίροι ακολουθούσαν ένα πρόγραμμα περιορισμένης σίτισης και τράφηκαν με τις ίδιες δίαιτες, εκτός από την προσθήκη 0,8% διφορμικού καλίου στην ομάδα θεραπείας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συμπλήρωση του διφορμικού καλίου στις δίαιτες αύξησε την ADG και την αναλογία γλουτένης/γλυκόζης, αλλά δεν είχε καμία επίδραση στην οργανοληπτική ποιότητα του χοιρινού κρέατος.

Στο τρίτο πείραμα, 96 χοίροι (αρχικό σωματικό βάρος: 27,1 kg, τελικό σωματικό βάρος: 105 kg) έλαβαν τρεις δίαιτες, που περιείχαν 0, 0,6% και 1,2% διμυρμηκικό κάλιο αντίστοιχα, για να μελετηθεί η επίδραση της συμπλήρωσης.Κ-διφορμικόσε δίαιτες στην απόδοση ανάπτυξης, τα χαρακτηριστικά του σφαγίου και τη μικροχλωρίδα του γαστρεντερικού σωλήνα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συμπλήρωση του διφορμικού καλίου σε επίπεδα 0,6% και 1,2% αύξησε την απόδοση ανάπτυξης, μείωσε την περιεκτικότητα σε λίπος και βελτίωσε το ποσοστό άπαχου σφαγίου. Διαπιστώθηκε ότι η προσθήκη διφορμικού καλίου μείωσε τον αριθμό των κολοβακτηριδίων στο γαστρεντερικό σωλήνα των χοίρων, βελτιώνοντας έτσι την ασφάλεια του χοιρινού κρέατος.