Διμυρμηκικό κάλιοΕίναι ένα είδος οργανικού άλατος οξέος, το οποίο είναι πλήρως βιοδιασπώμενο, εύκολο στη χρήση, μη διαβρωτικό, μη τοξικό για τα ζώα και τα πουλερικά. Είναι σταθερό υπό όξινες συνθήκες και μπορεί να αποσυντεθεί σε μυρμηκικό κάλιο και μυρμηκικό οξύ υπό ουδέτερες ή αλκαλικές συνθήκες. Τελικά αποικοδομείται σε CO2 και H2O στα ζώα και δεν αφήνει υπολείμματα στο σώμα. Μπορεί να αναστείλει αποτελεσματικά τα γαστρεντερικά παθογόνα. Επομένως, το δικαρβοξυλικό κάλιο ως υποκατάστατο των αντιβιοτικών έχει εκτιμηθεί ευρέως και έχει χρησιμοποιηθεί στην κτηνοτροφία και την πτηνοτροφία για σχεδόν 20 χρόνια, αφότου η ΕΕ ενέκρινε το δικαρβοξυλικό κάλιο ως υποκατάστατο του αντιβιοτικού πρόσθετου ζωοτροφών που προάγει την ανάπτυξη.

Εφαρμογή δικαρβοξυλικού καλίου στη διατροφή των κοτόπουλων

Η προσθήκη 5g/kg δικαρβοξυλικού καλίου στη διατροφή των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής μπορεί να αυξήσει σημαντικά την αύξηση του σωματικού βάρους, το ποσοστό σφαγής, να μειώσει σημαντικά το ποσοστό μετατρεψιμότητας της τροφής, να βελτιώσει τους ανοσολογικούς δείκτες, να μειώσει την τιμή του γαστρεντερικού pH, να ελέγξει αποτελεσματικά την εντερική βακτηριακή λοίμωξη και να προάγει την υγεία του εντέρου. Η προσθήκη 4,5g/kg δικαρβοξυλικού καλίου στη διατροφή αύξησε σημαντικά το ημερήσιο κέρδος και την ανταμοιβή της τροφής των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής, επιτυγχάνοντας το ίδιο αποτέλεσμα με τη φλαβομυκίνη (3mg/kg).

Η αντιβακτηριακή δράση του δικαρβοξυλικού καλίου μείωσε τον ανταγωνισμό μεταξύ μικροοργανισμών και ξενιστή για θρεπτικά συστατικά και την απώλεια ενδογενούς αζώτου. Επίσης, μείωσε τη συχνότητα εμφάνισης υποκλινικών λοιμώξεων και την έκκριση ανοσοποιητικών μεσολαβητών, βελτιώνοντας έτσι την πεπτικότητα των πρωτεϊνών και της ενέργειας και μειώνοντας την παραγωγή αμμωνίας και άλλων μεταβολιτών που αναστέλλουν την ανάπτυξη. Επιπλέον, η μείωση του εντερικού pH μπορεί να διεγείρει την έκκριση και τη δραστηριότητα της θρυψίνης, να βελτιώσει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών, να καταστήσει τα αμινοξέα πιο κατάλληλα για την εναπόθεση πρωτεϊνών στο σώμα, έτσι ώστε να βελτιωθεί ο ρυθμός άπαχου σφαγίου. Οι Selle et al. (2004) διαπίστωσαν ότι το επίπεδο διμυρμηκικού καλίου στη διατροφή στα 6G/kg θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά την ημερήσια αύξηση και την πρόσληψη τροφής των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής, αλλά δεν είχε σημαντική επίδραση στην αποτελεσματικότητα της τροφής. Το επίπεδο διμυρμηκικού καλίου στη διατροφή στα 12g/kg θα μπορούσε να αυξήσει την εναπόθεση αζώτου κατά 5,6%. Οι Zhou Li et al. (2009) έδειξαν ότι το διμυρμηκικό κάλιο στη διατροφή αύξησε σημαντικά την ημερήσια αύξηση, τον ρυθμό μετατροπής της τροφής και την πεπτικότητα των θρεπτικών συστατικών της τροφής των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής, και έπαιξε θετικό ρόλο στη διατήρηση της φυσιολογικής συμπεριφοράς των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής υπό υψηλή θερμοκρασία. Οι Motoki et al. (2011) ανέφεραν ότι η πρόσληψη 1% δικαρβοξυλικού καλίου στη διατροφή θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά το βάρος των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής, των μυών του στήθους, των μηρών και των φτερών, αλλά δεν είχε καμία επίδραση στην εναπόθεση αζώτου, το εντερικό pH και την εντερική μικροχλωρίδα. Οι Hulu et al. (2009) διαπίστωσαν ότι η προσθήκη 6G/kg δικαρβοξυλικού καλίου στη διατροφή μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ικανότητα συγκράτησης νερού στους μυς και να μειώσει το ph1h των μυών του στήθους και των ποδιών, αλλά δεν έχει σημαντική επίδραση στην απόδοση ανάπτυξης. Ο Mikkelsen (2009) ανέφερε ότι το δικαρβοξυλικό κάλιο μπορεί επίσης να μειώσει τον αριθμό των Clostridium perfringens στο έντερο. Όταν η περιεκτικότητα σε δικαρβοξυλικό κάλιο στη διατροφή είναι 4,5g/kg, μπορεί να μειώσει σημαντικά τη θνησιμότητα των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής με νεκρωτική εντερίτιδα, αλλά το δικαρβοξυλικό κάλιο δεν έχει σημαντική επίδραση στην απόδοση ανάπτυξης των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής.

περίληψη

Αθροισηδικαρβοξυλικό κάλιοΩς υποκατάστατο αντιβιοτικών στις ζωοτροφές, μπορεί να προωθήσει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών των ζωοτροφών, να βελτιώσει την απόδοση ανάπτυξης και τον ρυθμό μετατροπής των ζωοτροφών, να ρυθμίσει τη δομή της γαστρεντερικής μικροχλωρίδας, να αναστείλει αποτελεσματικά τα επιβλαβή βακτήρια, να προωθήσει την υγιή ανάπτυξη των ζώων και να μειώσει τη θνησιμότητα.