Τα διπολικά επιφανειοδραστικά είναι επιφανειοδραστικά που έχουν τόσο ανιονικές όσο και κατιονικές υδρόφιλες ομάδες.

Σε γενικές γραμμές, τα αμφοτερικά επιφανειοδραστικά είναι ενώσεις που διαθέτουν οποιεσδήποτε δύο υδρόφιλες ομάδες εντός του ίδιου μορίου, συμπεριλαμβανομένων ανιονικών, κατιονικών και μη ιονικών υδρόφιλων ομάδων. Τα συνήθως χρησιμοποιούμενα αμφοτερικά επιφανειοδραστικά είναι κυρίως υδρόφιλες ομάδες με άλατα αμμωνίου ή τεταρτοταγούς αμμωνίου στο κατιονικό μέρος και καρβοξυλικούς, σουλφονικούς και φωσφορικούς τύπους στο ανιονικό μέρος. Για παράδειγμα, τα αμφοτερικά επιφανειοδραστικά αμινοξέων με αμινομάδες και ομάδες τμημάτων στο ίδιο μόριο είναι αμφοτερικά επιφανειοδραστικά βεταΐνης που παρασκευάζονται από εσωτερικά άλατα που περιέχουν τόσο τεταρτοταγείς αμμωνιακές όσο και καρβοξυλικές ομάδες, με μεγάλη ποικιλία τύπων.

Η εμφάνιση των αμφιφιλικών επιφανειοδραστικών ουσιών ποικίλλει ανάλογα με την τιμή του pH του διαλύματός τους.

Εμφάνιση των ιδιοτήτων των κατιονικών επιφανειοδραστικών ουσιών σε όξινα μέσα· Εμφάνιση των ιδιοτήτων των ανιονικών επιφανειοδραστικών ουσιών σε αλκαλικά μέσα· Εμφάνιση των ιδιοτήτων των μη ιονικών επιφανειοδραστικών ουσιών σε ουδέτερα μέσα. Το σημείο όπου οι κατιονικές και οι ανιονικές ιδιότητες είναι τέλεια ισορροπημένες ονομάζεται ισοηλεκτρικό σημείο.

Στο ισοηλεκτρικό σημείο, οι αμφοτερικές επιφανειοδραστικές ουσίες τύπου αμινοξέων μερικές φορές καθιζάνουν, ενώ οι επιφανειοδραστικές ουσίες τύπου βεταΐνης δεν καθιζάνουν εύκολα ακόμη και στο ισοηλεκτρικό σημείο.

Τύπος βεταΐνηςΤα επιφανειοδραστικά αρχικά ταξινομήθηκαν ως ενώσεις τεταρτοταγούς αμμωνιακού άλατος, αλλά σε αντίθεση με τα τεταρτοταγή αμμωνιακά άλατα, δεν έχουν ανιόντα.
Η βεταΐνη διατηρεί το μοριακό της θετικό φορτίο και τις κατιονικές της ιδιότητες σε όξινα και αλκαλικά μέσα. Αυτός ο τύπος επιφανειοδραστικής ουσίας δεν μπορεί να αποκτήσει θετικά ή αρνητικά φορτία. Με βάση την τιμή pH του υδατικού διαλύματος αυτού του τύπου ένωσης, είναι λογικό να ταξινομηθεί λανθασμένα ως αμφοτερική επιφανειοδραστική ουσία.

Σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα, οι ενώσεις τύπου βεταΐνης θα πρέπει να ταξινομούνται ως κατιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες. Παρά τα επιχειρήματα αυτά, οι περισσότεροι χρήστες ενώσεων βεταΐνης συνεχίζουν να τις ταξινομούν ως αμφοτερικές ενώσεις. Στο εύρος της ετεροηλεκτρικής δράσης, υπάρχει μια διφασική δομή στην επιφανειακή δραστηριότητα: R-N+(CH3)2-CH2-COO-.

Το πιο συνηθισμένο παράδειγμα επιφανειοδραστικών ουσιών τύπου βεταΐνης είναι τα αλκυλομάδες.βεταΐνη, και το αντιπροσωπευτικό της προϊόν είναι η Ν-δωδεκυλο-Ν,Ν-διμεθυλο-Ν-καρβοξυλική βεταΐνη [BS-12, Cl2H25-N+(CH3)2-CH2COO-]. Η βεταΐνη με αμιδικές ομάδες [το Cl2H25 στη δομή αντικαθίσταται από R-CONH-(CH2)3-] έχει καλύτερη απόδοση.

Η σκληρότητα του νερού δεν επηρεάζει τηνβεταΐνηΕπιφανειοδραστικό. Παράγει καλό αφρό και καλή σταθερότητα τόσο σε μαλακό όσο και σε σκληρό νερό. Εκτός από το ότι αναμιγνύεται με ανιονικές ενώσεις σε χαμηλές τιμές pH, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με ανιονικές και κατιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες. Συνδυάζοντας τη βεταΐνη με ανιονικές επιφανειοδραστικές ουσίες, μπορεί να επιτευχθεί ιδανικό ιξώδες.