ΠερίληψηΤο πείραμα διεξήχθη για να μελετηθούν οι επιδράσεις της διλουδίνης στην απόδοση ωοτοκίας και την ποιότητα των αυγών στις κότες και να προσεγγιστεί ο μηχανισμός των επιδράσεων προσδιορίζοντας δείκτες παραμέτρων αυγών και ορού. 1024 κότες ROM χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες, καθεμία από τις οποίες περιελάμβανε τέσσερα αντίγραφα των 64 ορνίθων η καθεμία. Οι ομάδες θεραπείας έλαβαν την ίδια βασική διατροφή συμπληρωμένη με 0, 100, 150, 200 mg/kg διλουδίνης αντίστοιχα για 80 ημέρες. Τα αποτελέσματα ήταν τα εξής. Η προσθήκη διλουδίνης στη διατροφή βελτίωσε την απόδοση ωοτοκίας των ορνίθων, εκ των οποίων η θεραπεία με 150 mg/kg ήταν η καλύτερη. Ο ρυθμός ωοτοκίας αυξήθηκε κατά 11,8% (p < 0,01), η μετατροπή μάζας αυγών μειώθηκε κατά 10,36% (p < 0,01). Τα βάρη των αυγών αυξήθηκαν με την αύξηση της προστιθέμενης διλουδίνης. Η διλουδίνη μείωσε σημαντικά τη συγκέντρωση ουρικού οξέος στον ορό (p < 0,01). Η προσθήκη διλουδίνης μείωσε σημαντικά το Ca στον ορό.2+και ανόργανα φωσφορικά, και αυξημένη δραστικότητα της αλκινικής φωσφατάσης (ALP) του ορού (p< 0,05), επομένως είχε σημαντικές επιδράσεις στη μείωση του σπασίματος των αυγών (p<0,05) και της ανωμαλίας (p < 0,05). Η διλουδίνη αύξησε σημαντικά το ύψος του λευκώματος. Η τιμή Haugh (p <0,01), το πάχος του κελύφους και το βάρος του κελύφους (p< 0,05), 150 και 200mg/kg διλουδίνη μείωσε επίσης τη συνολική χοληστερόλη στον κρόκο του αυγού (p< 0,05), αλλά αύξησε το βάρος του κρόκου του αυγού (p < 0,05). Επιπλέον, η διλουδίνη θα μπορούσε να ενισχύσει τη δραστικότητα της λιπάσης (p < 0,01) και να μειώσει την περιεκτικότητα σε τριγλυκερίδια (TG3) (p<0,01) και χοληστερόλη (CHL) (p< 0,01) στον ορό, μείωσε το ποσοστό κοιλιακού λίπους (p< 0,01) και την περιεκτικότητα σε λίπος στο ήπαρ (p< 0,01), είχε την ικανότητα να αποτρέπει τις κότες από λιπώδες ήπαρ. Η διλουδίνη αύξησε σημαντικά τη δραστικότητα της SOD στον ορό (p < 0,01) όταν προστέθηκε στη διατροφή για περισσότερο από 30 ημέρες. Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στις δραστικότητες της GPT και της GOT του ορού μεταξύ της ομάδας ελέγχου και της ομάδας που έλαβε θεραπεία. Συμπερασματικά, η διλουδίνη μπορούσε να αποτρέψει την οξείδωση της κυτταρικής μεμβράνης.
λέξεις-κλειδιάΔιλουδίνη· κότα· SOD· χοληστερόλη· τριγλυκερίδιο, λιπάση
Η διλουδίνη είναι το νέο μη θρεπτικό αντιοξειδωτικό πρόσθετο βιταμινών και έχει τα αποτελέσματα[1-3]της συγκράτησης της οξείδωσης της βιολογικής μεμβράνης και της σταθεροποίησης του ιστού των βιολογικών κυττάρων, κ.λπ. Τη δεκαετία του 1970, ο γεωργικός εμπειρογνώμονας της Λετονίας στην πρώην Σοβιετική Ένωση διαπίστωσε ότι η διλουδίνη είχε τα αποτελέσματα[4]για την προώθηση της ανάπτυξης των πουλερικών και την αντοχή στην κατάψυξη και τη γήρανση ορισμένων φυτών. Αναφέρθηκε ότι η διλουδίνη όχι μόνο θα μπορούσε να προωθήσει την ανάπτυξη των ζώων, αλλά και να βελτιώσει προφανώς την αναπαραγωγική απόδοση των ζώων και να βελτιώσει το ποσοστό εγκυμοσύνης, την παραγωγή γάλακτος, την παραγωγή αυγών και το ποσοστό εκκόλαψης του θηλυκού ζώου.[1, 2, 5-7]Η μελέτη της διλουδίνης στην Κίνα ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1980 και η πλειονότητα των μελετών σχετικά με τη διλουδίνη στην Κίνα περιορίζεται μέχρι στιγμής στη χρήση της επίδρασης, ενώ έχουν αναφερθεί οι λίγες δοκιμές σε ωοτόκες όρνιθες. Ο Chen Jufang (1993) ανέφερε ότι η διλουδίνη θα μπορούσε να βελτιώσει την παραγωγή αυγών και το βάρος των αυγών των πουλερικών, αλλά δεν την εμβάθυνε.[5]η μελέτη του μηχανισμού δράσης αυτού. Ως εκ τούτου, εφαρμόσαμε τη συστηματική μελέτη της επίδρασης και του μηχανισμού αυτού, ταΐζοντας τις ωοτόκες όρνιθες με τη διατροφή που είχε εμπλουτιστεί με τη διλουδίνη, και ένα μέρος του αποτελέσματος αναφέρεται τώρα ως εξής:
Πίνακας 1 Σύνθεση και θρεπτικά συστατικά της πειραματικής δίαιτας
%
--- ...
Σύνθεση της διατροφής Θρεπτικά συστατικά
--- ...
Καλαμπόκι 62 ME③ 11,97
Πολτός φασολιών 20 CP 17,8
Ιχθυάλευρο 3 Ca 3,42
Άλευρο ελαιοκράμβης 5 P 0,75
Οστεάλευρο 2 M et 0,43
Πέτρινο άλευρο 7,5 M et Cys 0,75
Μεθειονίνη 0,1
Αλάτι 0,3
Πολυβιταμίνη① 10
Ιχνοστοιχεία② 0,1
--- ...
① Πολυβιταμίνη: 11mg ριβοφλαβίνης, 26mg φολικού οξέος, 44mg ορυζανίνης, 66mg νιασίνης, 0,22mg βιοτίνης, 66mg Β6, 17,6ug Β12, 880mg χολίνης, 30mg VK, 66IU VE, 6600 ΜΕΘ VDκαι 20000 ΜΕΘ VA, προστίθενται σε κάθε κιλό της δίαιτας και 10 g πολυβιταμίνης προστίθενται σε κάθε 50 kg δίαιτας.
② Ιχνοστοιχεία (mg/kg): 60 mg Mn, 60 mg Zn, 80 mg Fe, 10 mg Cu, 0,35 mg I και 0,3 mg Se προστίθενται σε κάθε κιλό της διατροφής.
③ Η μονάδα μεταβολίσιμης ενέργειας αναφέρεται σε MJ/kg.
1. Υλικά και μέθοδος
1.1 Υλικό δοκιμής
Η Beijing Sunpu Biochem. & Tech. Co., Ltd. θα πρέπει να προσφέρει τη διλουδίνη και το πειραματόζωο θα πρέπει να αναφέρεται στις ρωμαϊκές εμπορικές ωοτόκες όρνιθες ηλικίας 300 ημερών.
Πειραματική δίαιτα: η πειραματική δίαιτα της δοκιμής θα πρέπει να παρασκευάζεται σύμφωνα με τις πραγματικές συνθήκες κατά την παραγωγή με βάση το πρότυπο NRC, όπως φαίνεται στον Πίνακα 1.
1.2 Μέθοδος δοκιμής
1.2.1 Πείραμα σίτισης: το πείραμα σίτισης θα πρέπει να εφαρμοστεί στο αγρόκτημα της εταιρείας Hongji στην πόλη Jiande. 1024 ρωμαϊκές ωοτόκες όρνιθες θα πρέπει να επιλεγούν και να χωριστούν σε τέσσερις ομάδες τυχαία και η καθεμία να αποτελείται από 256 τεμάχια (κάθε ομάδα θα πρέπει να επαναληφθεί τέσσερις φορές και κάθε όρνιθα θα πρέπει να επαναληφθεί 64 φορές). Οι όρνιθες θα πρέπει να τρέφονται με τις τέσσερις δίαιτες με διαφορετική περιεκτικότητα σε διλουδίνη και να προστίθενται 0, 100, 150, 200mg/kg των τροφών για κάθε ομάδα. Η δοκιμή ξεκίνησε στις 10 Απριλίου 1997 και οι όρνιθες μπορούσαν να βρουν τροφή και να πάρουν νερό ελεύθερα. Η τροφή που λάμβανε κάθε ομάδα, ο ρυθμός ωοτοκίας, η παραγωγή αυγών, τα σπασμένα αυγά και ο αριθμός των μη φυσιολογικών αυγών θα πρέπει να καταγράφονται. Επιπλέον, η δοκιμή ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 1997.
1.2.2 Μέτρηση της ποιότητας των αυγών: 20 αυγά θα πρέπει να λαμβάνονται τυχαία κατά την εφαρμογή της δοκιμής σε διάστημα 40 ημερών, προκειμένου να μετρηθούν οι δείκτες που σχετίζονται με την ποιότητα των αυγών, όπως ο δείκτης σχήματος αυγού, η μονάδα Haugh, το σχετικό βάρος του κελύφους, το πάχος του κελύφους, ο δείκτης κρόκου, το σχετικό βάρος του κρόκου κ.λπ. Επιπλέον, η περιεκτικότητα σε χοληστερόλη στον κρόκο θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο COD-PAP παρουσία αντιδραστηρίου Cicheng που παράγεται από το εργοστάσιο βιοχημικών δοκιμών Ningbo Cixi.
1.2.3 Μέτρηση του βιοχημικού δείκτη ορού: 16 όρνιθες δοκιμής θα πρέπει να λαμβάνονται από κάθε ομάδα κάθε φορά που εφαρμόζεται η δοκιμή για 30 ημέρες και όταν λήγει η δοκιμή για την προετοιμασία του ορού μετά τη δειγματοληψία αίματος από τη φλέβα στο φτερό. Ο ορός θα πρέπει να φυλάσσεται σε χαμηλή θερμοκρασία (-20℃) προκειμένου να μετρηθούν οι σχετικοί βιοχημικοί δείκτες. Το ποσοστό κοιλιακού λίπους και η περιεκτικότητα σε λιπίδια του ήπατος θα πρέπει να μετρώνται μετά τη σφαγή και την αφαίρεση του κοιλιακού λίπους και του ήπατος μετά την ολοκλήρωση της δειγματοληψίας αίματος.
Η υπεροξειδική δισμουτάση (SOD) θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κορεσμού παρουσία του κιτ αντιδραστηρίων που παράγεται από το Ινστιτούτο Βιοχημείας και Τεχνολογίας του Πεκίνου Huaqing. Το ουρικό οξύ (UN) στον ορό θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο U-ricase-PAP παρουσία του κιτ αντιδραστηρίων Cicheng. Το τριγλυκερίδιο (TG3) θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ενός βήματος GPO-PAP παρουσία του κιτ αντιδραστηρίων Cicheng. Η λιπάση θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη νεφελομετρία παρουσία του κιτ αντιδραστηρίων Cicheng. Η ολική χοληστερόλη ορού (CHL) θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο COD-PAP παρουσία του κιτ αντιδραστηρίων Cicheng. Η γλουταμινική-πυροσταφυλική τρανσαμινάση (GPT) θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη χρωματομετρία παρουσία του κιτ αντιδραστηρίων Cicheng. Η γλουταμινική-οξαλοξική τρανσαμινάση (GOT) θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη χρωματομετρία παρουσία του κιτ αντιδραστηρίων Cicheng. Η αλκαλική φωσφατάση (ALP) θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ρυθμού παρουσία του κιτ αντιδραστηρίου Cicheng· το ιόν ασβεστίου (Ca2+) στον ορό θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο συμπλόκου μπλε μεθυλοθυμόλης παρουσία του κιτ αντιδραστηρίου Cicheng. Ο ανόργανος φώσφορος (P) θα πρέπει να μετράται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο μπλε μολυβδαινίου παρουσία του κιτ αντιδραστηρίου Cicheng.
2 Αποτέλεσμα δοκιμής
2.1 Επίδραση στην απόδοση τοποθέτησης
Οι επιδόσεις ωοτοκίας διαφορετικών ομάδων που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία με τη χρήση της διλουδίνης παρουσιάζονται στον Πίνακα 2.
Πίνακας 2 Απόδοση ορνίθων που τρέφονταν με βασική δίαιτα συμπληρωμένη με τέσσερα επίπεδα διλουδίνης
| Ποσότητα διλουδίνης που θα προστεθεί (mg/kg) | ||||
| 0 | 100 | 150 | 200 | |
| Πρόσληψη τροφής (g) |  | |||
| Ποσοστό ωοτοκίας (%) | ||||
| Μέσο βάρος αυγού (g) | ||||
| Αναλογία υλικού προς αυγό | ||||
| Ποσοστό σπασμένων αυγών (%) | ||||
| Ποσοστό μη φυσιολογικών ωαρίων (%) | ||||
Από τον Πίνακα 2, τα ποσοστά ωοτοκίας όλων των ομάδων που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία με χρήση διλουδίνης βελτιώνονται εμφανώς, όπου το αποτέλεσμα κατά την επεξεργασία με χρήση 150mg/kg είναι βέλτιστο (έως 83,36%), και το 11,03% (p<0,01) βελτιώνεται σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς. Συνεπώς, η διλουδίνη έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση του ρυθμού ωοτοκίας. Από το μέσο βάρος του αυγού, το βάρος του αυγού αυξάνεται (p>0,05) παράλληλα με την αύξηση της διλουδίνης στην ημερήσια διατροφή. Σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς, η διαφορά μεταξύ όλων των επεξεργασμένων μερών των ομάδων που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία με χρήση 200mg/kg διλουδίνης δεν είναι εμφανής όταν προστίθενται κατά μέσο όρο 1,79g πρόσληψης τροφής. Ωστόσο, η διαφορά γίνεται πιο εμφανής σταδιακά μαζί με την αύξηση της διλουδίνης, και η διαφορά στην αναλογία του υλικού προς το αυγό μεταξύ των επεξεργασμένων μερών είναι εμφανής (p<0,05), και το αποτέλεσμα είναι βέλτιστο όταν χρησιμοποιούνται 150mg/kg διλουδίνης και είναι 1,25:1, το οποίο μειώνεται κατά 10,36% (p<0,01) σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς. Όπως φαίνεται από το ποσοστό σπασμένων αυγών όλων των επεξεργασμένων μερών, το ποσοστό σπασμένων αυγών (p<0,05) μπορεί να μειωθεί όταν η διλουδίνη προστίθεται στην ημερήσια διατροφή, και το ποσοστό των μη φυσιολογικών αυγών μειώνεται (p<0,05) μαζί με την αύξηση της διλουδίνης.
2.2 Επίδραση στην ποιότητα των αυγών
Όπως φαίνεται από τον Πίνακα 3, ο δείκτης σχήματος του αυγού και το ειδικό βάρος του αυγού δεν επηρεάζονται (p>0,05) όταν προστίθεται διλουδίνη στην ημερήσια διατροφή, και το βάρος του κελύφους αυξάνεται παράλληλα με την αύξηση της διλουδίνης που προστίθεται στην ημερήσια διατροφή, όπου τα βάρη των κελυφών αυξάνονται κατά 10,58% και 10,85% (p<0,05) αντίστοιχα σε σύγκριση με τις ομάδες αναφοράς όταν προστίθενται 150 και 200mg/kg διλουδίνης. Το πάχος του κελύφους του αυγού αυξάνεται παράλληλα με την αύξηση της διλουδίνης στην ημερήσια διατροφή, όπου το πάχος του κελύφους του αυγού αυξάνεται κατά 13,89% (p<0,05) όταν προστίθενται 100mg/kg διλουδίνης σε σύγκριση με τις ομάδες αναφοράς, και το πάχος των κελυφών των αυγών αυξάνεται κατά 19,44% (p<0,01) και 27,7% (p<0,01) αντίστοιχα όταν προστίθενται 150 και 200mg/kg. Η μονάδα Haugh (p<0,01) βελτιώνεται εμφανώς όταν προστίθεται η διλουδίνη, γεγονός που υποδηλώνει ότι η διλουδίνη έχει ως αποτέλεσμα την προώθηση της σύνθεσης παχύρρευστου λευκώματος του ασπραδιού του αυγού. Η διλουδίνη έχει τη λειτουργία της βελτίωσης του δείκτη κρόκου, αλλά η διαφορά δεν είναι εμφανής (p<0,05). Η περιεκτικότητα σε χοληστερόλη του κρόκου αυγού όλων των ομάδων είναι διαφορετική και μπορεί να μειωθεί εμφανώς (p<0,05) μετά την προσθήκη 150 και 200 mg/kg διλουδίνης. Τα σχετικά βάρη του κρόκου του αυγού διαφέρουν μεταξύ τους λόγω των διαφορετικών ποσοτήτων προστιθέμενης διλουδίνης, όπου τα σχετικά βάρη του κρόκου του αυγού βελτιώνονται κατά 18,01% και 14,92% (p<0,05) όταν προστίθενται 150 mg/kg και 200 mg/kg σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς. Επομένως, η κατάλληλη διλουδίνη έχει ως αποτέλεσμα την προώθηση της σύνθεσης του κρόκου του αυγού.
Πίνακας 3 Επιδράσεις της διλουδίνης στην ποιότητα των αυγών
| Ποσότητα διλουδίνης που θα προστεθεί (mg/kg) | ||||
| Ποιότητα αυγών | 0 | 100 | 150 | 200 |
| Δείκτης σχήματος αυγού (%) |  | |||
| Ειδικό βάρος αυγού (g/cm3) | ||||
| Σχετικό βάρος κελύφους αυγού (%) | ||||
| Πάχος κελύφους αυγού (mm) | ||||
| Μονάδα Haugh (U) | ||||
| Δείκτης κρόκου αυγού (%) | ||||
| Χοληστερόλη του κρόκου του αυγού (%) | ||||
| Σχετικό βάρος κρόκου αυγού (%) | ||||
2.3 Επιδράσεις στο ποσοστό κοιλιακού λίπους και την περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος των ωοτόκων ορνίθων
Δείτε το Σχήμα 1 και το Σχήμα 2 για τις επιδράσεις της διλουδίνης στο ποσοστό κοιλιακού λίπους και την περιεκτικότητα σε ηπατικό λίπος των ωοτόκων ορνίθων.
Σχήμα 1 Επίδραση της διλουδίνης στο ποσοστό του κοιλιακού λίπους (PAF) των ωοτόκων ορνίθων
| Ποσοστό κοιλιακού λίπους | |
| Ποσότητα διλουδίνης που θα προστεθεί |
Σχήμα 2 Επίδραση της διλουδίνης στην περιεκτικότητα σε λίπος ήπατος (LF) των ωοτόκων ορνίθων
| Περιεκτικότητα σε λίπος ήπατος | |
| Ποσότητα διλουδίνης που θα προστεθεί |
Όπως φαίνεται από το Σχήμα 1, τα ποσοστά του κοιλιακού λίπους της ομάδας δοκιμής μειώνονται κατά 8,3% και 12,11% (p<0,05) αντίστοιχα όταν προστίθενται 100 και 150mg/kg διλουδίνης σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς, και το ποσοστό του κοιλιακού λίπους μειώνεται κατά 33,49% (p<0,01) όταν προστίθενται 200mg/kg διλουδίνης. Όπως φαίνεται από το Σχήμα 2, η περιεκτικότητα σε λίπος ήπατος (απόλυτα ξηρό) που υποβάλλεται σε επεξεργασία με 100, 150, 200mg/kg διλουδίνης αντίστοιχα μειώνεται κατά 15,00% (p<0,05), 15,62% (p<0,05) και 27,7% (p<0,01) αντίστοιχα σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς. Συνεπώς, η διλουδίνη έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ποσοστού του κοιλιακού λίπους και της περιεκτικότητας σε λίπος στο ήπαρ σε σχέση με το περιεχόμενο ωοτοκίας, προφανώς, όπου το αποτέλεσμα είναι βέλτιστο όταν προστίθενται 200 mg/kg διλουδίνης.
2.4 Επίδραση στον βιοχημικό δείκτη ορού
Όπως φαίνεται από τον Πίνακα 4, η διαφορά μεταξύ των μερών που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία κατά τη Φάση Ι (30d) της δοκιμής SOD δεν είναι προφανής και οι βιοχημικοί δείκτες ορού όλων των ομάδων στις οποίες προστίθεται η διλουδίνη στη Φάση II (80d) της δοκιμής είναι υψηλότεροι από την ομάδα αναφοράς (p<0,05). Το ουρικό οξύ (p<0,05) στον ορό μπορεί να μειωθεί όταν προστίθενται 150mg/kg και 200mg/kg διλουδίνης, ενώ το αποτέλεσμα (p<0,05) είναι διαθέσιμο όταν προστίθενται 100mg/kg διλουδίνης στη Φάση Ι. Η διλουδίνη μπορεί να μειώσει τα τριγλυκερίδια στον ορό, όπου το αποτέλεσμα είναι βέλτιστο (p<0,01) στην ομάδα όταν προστίθενται 150mg/kg διλουδίνης στη Φάση Ι και είναι βέλτιστο στην ομάδα όταν προστίθενται 200mg/kg διλουδίνης στη Φάση II. Η συνολική χοληστερόλη στον ορό μειώνεται παράλληλα με την αύξηση της διλουδίνης που προστίθεται στην ημερήσια διατροφή. Πιο συγκεκριμένα, η περιεκτικότητα σε συνολική χοληστερόλη στον ορό μειώνεται κατά 36,36% (p<0,01) και 40,74% (p<0,01) αντίστοιχα όταν προστίθενται 150mg/kg και 200mg/kg διλουδίνης στη Φάση Ι σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς, και μειώνεται κατά 26,60% (p<0,01), 37,40% (p<0,01) και 46,66% (p<0,01) αντίστοιχα όταν προστίθενται 100mg/kg, 150mg/kg και 200mg/kg διλουδίνης στη Φάση II σε σύγκριση με την ομάδα αναφοράς. Επιπλέον, η ALP αυξάνεται παράλληλα με την αύξηση της διλουδίνης που προστίθεται στην ημερήσια διατροφή, ενώ οι τιμές της ALP στην ομάδα στην οποία προστίθενται 150mg/kg και 200mg/kg διλουδίνης είναι προφανώς υψηλότερες από την ομάδα αναφοράς (p<0,05).
Πίνακας 4 Επιδράσεις της διλουδίνης στις παραμέτρους του ορού
| Ποσότητα διλουδίνης που θα προστεθεί (mg/kg) στη Φάση Ι (30 ημέρες) της δοκιμής | ||||
| Είδος | 0 | 100 | 150 | 200 |
| Υπεροξειδική δισμουτάση (mg/mL) |  | |||
| Ουρικό οξύ | ||||
| Τριγλυκερίδιο (mmol/L) | ||||
| Λιπάση (U/L) | ||||
| Χοληστερόλη (mg/dL) | ||||
| Γλουταμινική-πυροσταφυλική τρανσαμινάση (U/L) | ||||
| Γλουταμινική-οξαλοξική τρανσαμινάση (U/L) | ||||
| Αλκαλική φωσφατάση (mmol/L) | ||||
| Ιόν ασβεστίου (mmol/L) | ||||
| Ανόργανος φώσφορος (mg/dL) | ||||
| Ποσότητα διλουδίνης που θα προστεθεί (mg/kg) στη Φάση II (80 ημέρες) της δοκιμής | ||||
| Είδος | 0 | 100 | 150 | 200 |
| Υπεροξειδική δισμουτάση (mg/mL) |  | |||
| Ουρικό οξύ | ||||
| Τριγλυκερίδιο (mmol/L) | ||||
| Λιπάση (U/L) | ||||
| Χοληστερόλη (mg/dL) | ||||
| Γλουταμινική-πυροσταφυλική τρανσαμινάση (U/L) | ||||
| Γλουταμινική-οξαλοξική τρανσαμινάση (U/L) | ||||
| Αλκαλική φωσφατάση (mmol/L) | ||||
| Ιόν ασβεστίου (mmol/L) | ||||
| Ανόργανος φώσφορος (mg/dL) | ||||
3 Ανάλυση και συζήτηση
3.1 Η διλουδίνη στη δοκιμή βελτίωσε τον ρυθμό ωοτοκίας, το βάρος του αυγού, τη μονάδα Haugh και το σχετικό βάρος του κρόκου του αυγού, γεγονός που έδειξε ότι η διλουδίνη είχε ως αποτέλεσμα την προώθηση της αφομοίωσης της πρωτεΐνης και τη βελτίωση της ποσότητας σύνθεσης παχύρρευστου λευκώματος του ασπραδιού του αυγού και της πρωτεΐνης του κρόκου του αυγού. Επιπλέον, η περιεκτικότητα σε ουρικό οξύ στον ορό μειώθηκε προφανώς και ήταν γενικά αποδεκτό ότι η μείωση της περιεκτικότητας σε μη πρωτεϊνικό άζωτο στον ορό σήμαινε ότι η ταχύτητα καταβολισμού της πρωτεΐνης μειώθηκε και ο χρόνος κατακράτησης του αζώτου αναβλήθηκε. Αυτό το αποτέλεσμα παρείχε τη βάση για την αύξηση της κατακράτησης πρωτεϊνών, την προώθηση της ωοτοκίας των αυγών και τη βελτίωση του βάρους του αυγού των ωοτόκων ορνίθων. Το αποτέλεσμα της δοκιμής επεσήμανε ότι το αποτέλεσμα ωοτοκίας είναι βέλτιστο όταν προστέθηκαν 150mg/kg διλουδίνης, κάτι που ήταν ουσιαστικά σύμφωνο με το αποτέλεσμα.[6,7]των Bao Erqing και Qin Shangzhi και αποκτήθηκαν με την προσθήκη διλουδίνης στα τέλη της περιόδου των ωοτόκων ορνίθων. Η επίδραση μειώθηκε όταν η ποσότητα της διλουδίνης ξεπέρασε τα 150mg/kg, κάτι που μπορεί να οφείλεται στον μετασχηματισμό των πρωτεϊνών.[8]επηρεάστηκε λόγω υπερβολικής δοσολογίας και του υπερβολικού φορτίου μεταβολισμού του οργάνου προς διλουδίνη.
3.2 Η συγκέντρωση του Ca2+στον ορό του ωοτόκου αυγού μειώθηκε, το P στον ορό μειώθηκε στην αρχή και η δραστικότητα της ALP αυξήθηκε προφανώς παρουσία διλουδίνης, γεγονός που έδειξε ότι η διλουδίνη επηρέασε προφανώς τον μεταβολισμό του Ca και του P. Ο Yue Wenbin ανέφερε ότι η διλουδίνη θα μπορούσε να προωθήσει την απορρόφηση.[9] των ανόργανων στοιχείων Fe και Zn. Η ALP υπήρχε κυρίως σε ιστούς, όπως το ήπαρ, τα οστά, ο εντερικός σωλήνας, ο νεφρός κ.λπ. Η ALP στον ορό προερχόταν κυρίως από το ήπαρ και τα οστά. Η ALP στα οστά υπήρχε κυρίως στους οστεοβλάστους και μπορούσε να συνδυάσει το φωσφορικό ιόν με το Ca2 από τον ορό μετά τον μετασχηματισμό, προωθώντας την αποσύνθεση του φωσφορικού ιόντος και αυξάνοντας τη συγκέντρωση του φωσφορικού ιόντος, και εναποτέθηκε στο οστό με τη μορφή υδροξυαπατίτη κ.λπ., προκειμένου να οδηγήσει σε μείωση του Ca και του P στον ορό, η οποία είναι συνεπής με την αύξηση του πάχους του κελύφους του αυγού και του σχετικού βάρους του κελύφους του αυγού στους δείκτες ποιότητας του αυγού. Επιπλέον, το ποσοστό σπασμένων αυγών και το ποσοστό των μη φυσιολογικών αυγών μειώθηκαν προφανώς όσον αφορά την απόδοση ωοτοκίας, γεγονός που εξηγεί επίσης αυτό το σημείο.
3.3 Η εναπόθεση κοιλιακού λίπους και η περιεκτικότητα σε λίπος στο ήπαρ των ωοτόκων ορνίθων μειώθηκαν προφανώς με την προσθήκη διλουδίνης στη διατροφή, γεγονός που έδειξε ότι η διλουδίνη είχε ως αποτέλεσμα την αναστολή της σύνθεσης λίπους στο σώμα. Επιπλέον, η διλουδίνη θα μπορούσε να βελτιώσει τη δραστικότητα της λιπάσης στον ορό στο πρώιμο στάδιο. Η δραστικότητα της λιπάσης αυξήθηκε προφανώς στην ομάδα στην οποία προστέθηκαν 100mg/kg διλουδίνης, και η περιεκτικότητα σε τριγλυκερίδια και χοληστερόλη στον ορό μειώθηκε (p<0,01), γεγονός που έδειξε ότι η διλουδίνη θα μπορούσε να προάγει την αποσύνθεση των τριγλυκεριδίων και να περιορίσει τη σύνθεση χοληστερόλης. Η εναπόθεση λίπους θα μπορούσε να περιοριστεί επειδή το ένζυμο του μεταβολισμού των λιπιδίων στο ήπαρ[10,11], και η μείωση της χοληστερόλης στον κρόκο του αυγού εξήγησε επίσης αυτό το σημείο [13]. Ο Chen Jufang ανέφερε ότι η διλουδίνη θα μπορούσε να περιορίσει τον σχηματισμό λίπους στο ζώο και να βελτιώσει το ποσοστό άπαχου κρέατος στα κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής και στους χοίρους, και είχε ως αποτέλεσμα τη θεραπεία του λιπώδους ήπατος. Το αποτέλεσμα της δοκιμής διευκρίνισε αυτόν τον μηχανισμό δράσης, και τα αποτελέσματα της ανατομής και της παρατήρησης των κοτόπουλων δοκιμής απέδειξαν επίσης ότι η διλουδίνη θα μπορούσε να μειώσει προφανώς το ποσοστό εμφάνισης λιπώδους ήπατος στις ωοτόκες κότες.
3.4 Η GPT και η GOT είναι δύο σημαντικοί δείκτες που αντικατοπτρίζουν τις λειτουργίες του ήπατος και της καρδιάς, και το ήπαρ και η καρδιά μπορεί να υποστούν βλάβη εάν οι δραστηριότητές τους είναι πολύ υψηλές. Οι δραστικότητες της GPT και της GOT στον ορό δεν άλλαξαν εμφανώς όταν προστέθηκε η διλουδίνη στη δοκιμή, γεγονός που έδειξε ότι το ήπαρ και η καρδιά δεν υπέστησαν βλάβη. Επιπλέον, το αποτέλεσμα της μέτρησης της SOD έδειξε ότι η δραστικότητα της SOD στον ορό θα μπορούσε να βελτιωθεί εμφανώς όταν η διλουδίνη χρησιμοποιήθηκε για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η SOD αναφέρεται στον κύριο δεσμευτή των ελεύθερων ριζών υπεροξειδίου στο σώμα. Είναι σημαντική για τη διατήρηση της ακεραιότητας της βιολογικής μεμβράνης, τη βελτίωση της ανοσιακής ικανότητας του οργανισμού και τη διατήρηση της υγείας του ζώου όταν η περιεκτικότητα σε SOD στο σώμα αυξάνεται. Οι Quh Hai, κ.λπ. ανέφεραν ότι η διλουδίνη θα μπορούσε να βελτιώσει τη δραστικότητα της 6-γλυκοφωσφορικής αφυδρογονάσης στη βιολογική μεμβράνη και να σταθεροποιήσει τους ιστούς [2] του βιολογικού κυττάρου. Ο Sniedze επεσήμανε ότι η διλουδίνη περιόρισε τη δράση [4] της NADPH κυτοχρώματος C αναγωγάσης προφανώς μετά από μελέτη της σχέσης μεταξύ της διλουδίνης και του σχετικού ενζύμου στην ειδική για το NADPH αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων σε μικροσώματα ήπατος αρουραίου. Οι Odydents επεσήμαναν επίσης ότι η διλουδίνη σχετίζεται [4] με το σύνθετο σύστημα οξειδάσης και το μικροσωμικό ένζυμο που σχετίζεται με το NADPH. και ο μηχανισμός δράσης της διλουδίνης μετά την είσοδό της στο ζώο είναι να παίζει ρόλο στην αντίσταση στην οξείδωση και στην προστασία της βιολογικής μεμβράνης [8] αναστέλλοντας τη δράση του ενζύμου NADPH μεταφοράς ηλεκτρονίων του μικροσώματος και περιορίζοντας τη διαδικασία υπεροξείδωσης της λιπιδικής ένωσης. Το αποτέλεσμα της δοκιμής απέδειξε ότι η διλουδίνη έχει προστατευτική λειτουργία στη βιολογική μεμβράνη από τις αλλαγές στη δράση SOD σε αλλαγές στις δράσεις της GPT και της GOT και απέδειξε τα αποτελέσματα της μελέτης των Sniedze και Odydents.
Αναφορά
1 Zhou Kai, Zhou Mingjie, Qin Zhongzhi, κ.λπ. Μελέτη για τη βελτίωση της αναπαραγωγικής απόδοσης των προβάτων με διλουδίνηJ. Χόρτο καιLΙβεστόκk 1994 (2): 16-17
2 Qu Hai, Lv Ye, Wang Baosheng, Επίδραση της προσθήκης διλουδίνης στην καθημερινή διατροφή στο ποσοστό εγκυμοσύνης και την ποιότητα του σπέρματος κουνελιού.J. Κινεζικό Περιοδικό Εκτροφής Κουνελιών1994(6): 6-7
3 Chen Jufang, Yin Yuejin, Liu Wanhan, κ.λπ. Δοκιμή εκτεταμένης εφαρμογής διλουδίνης ως πρόσθετου ζωοτροφώνΈρευνα για τις ζωοτροφές1993 (3): 2-4
4 Zheng Xiaozhong, Li Kelu, Yue Wenbin, κ.λπ. Συζήτηση για την επίδραση της εφαρμογής και τον μηχανισμό δράσης της διλουδίνης ως ενισχυτή ανάπτυξης πουλερικώνΈρευνα για τις ζωοτροφές1995 (7): 12-13
5 Chen Jufang, Yin Yuejin, Liu Wanhan, κ.λπ. Δοκιμή εκτεταμένης εφαρμογής διλουδίνης ως πρόσθετου ζωοτροφώνΈρευνα για τις ζωοτροφές1993 (3): 2-5
6 Bao Erqing, Gao Baohua, Δοκιμή διλουδίνης για τη διατροφή της ράτσας πάπιας ΠεκίνουΈρευνα για τις ζωοτροφές1992 (7): 7-8
7 Δοκιμή Qin Shangzhi για τη βελτίωση της παραγωγικότητας των κοτόπουλων κρέατος φυλής σε όψιμη περίοδο ωοτοκίας με χρήση διλουδίνηςΠεριοδικό Κτηνιατρικής και Κτηνιατρικής Guangxi1993.9(2): 26-27
8 Dibner J Jl Lvey FJ Μεταβολιστής ηπατικών πρωτεϊνών και αμινοξέων σε πουλερικά Επιστήμη Πουλερικών1990.69(7): 1188-1194
9 Yue Wenbin, Zhang Jianhong, Zhao Peie, κ.λπ. Μελέτη της προσθήκης διλουδίνης και παρασκευάσματος Fe-Zn στην καθημερινή διατροφή των ωοτόκων ορνίθωνΖωοτροφές & Κτηνοτροφία1997, 18(7): 29-30
10 Mildner A na M, Steven D Clarke Κλωνοποίηση συμπληρωματικού DNA από συνθάση λιπαρών οξέων χοίρου, κατανομή του mRNA του στους ιστούς και καταστολή της έκφρασης από σωματοτροπίνη και διαιτητική πρωτεΐνη J Nutri 1991, 121900
11 W alzon RL Smon C, M orishita T, et a I Σύνδρομο αιμορραγίας λιπώδους ήπατος σε κότες που υπερτράφηκαν με καθαρισμένη διατροφή. Επιλεγμένες ενζυμικές δραστηριότητες και ιστολογία ήπατος σε σχέση με την ηπατική ωρίμανση και την αναπαραγωγική απόδοση.Επιστήμη Πουλερικών,1993 72(8): 1479-1491
12 Donaldson WE Μεταβολισμός λιπιδίων στο ήπαρ των νεοσσών απόκριση στη σίτισηΕπιστήμη Πουλερικών. 1990, 69(7): 1183-1187
13 Ksiazk ieu icz J. K ontecka H, H ogcw sk i L Σημείωση σχετικά με τη χοληστερόλη στο αίμα ως δείκτη σωματικού λίπους στις πάπιεςΠεριοδικό Επιστήμης Ζώων και Τροφών,1992, 1(3/4): 289-294
Ώρα δημοσίευσης: 07 Ιουνίου 2021
