Τροφήμούχλαπροκαλείται από μούχλα. Όταν η υγρασία της πρώτης ύλης είναι η κατάλληλη, η μούχλα θα πολλαπλασιαστεί σε μεγάλες ποσότητες, οδηγώντας σε ωίδιο. Μετάωίδιο θρέψης, οι φυσικές και χημικές του ιδιότητες θα αλλάξουν, με τον Aspergillus flavus να προκαλεί μεγαλύτερη βλάβη.

1. Μέτρα κατά της μούχλας:

(1) Έλεγχος υγρασίας Ο έλεγχος της υγρασίας αναφέρεται στον έλεγχο της υγρασίας στην τροφή και της σχετικής υγρασίας του περιβάλλοντος αποθήκευσης. Το κλειδί για τα αντιμυκητιακά μέτρα για τις ζωοτροφές σιτηρών είναι η γρήγορη μείωση της περιεκτικότητάς τους σε ασφαλή όρια εντός σύντομου χρονικού διαστήματος μετά τη συγκομιδή. Γενικά, οι κόκκοι των φιστικιών είναι κάτω από 8%, το καλαμπόκι κάτω από 12,5% και η περιεκτικότητα σε υγρασία των σιτηρών είναι κάτω από 13%. Επομένως, η μούχλα δεν είναι κατάλληλη για αναπαραγωγή, επομένως αυτή η περιεκτικότητα σε υγρασία ονομάζεται ασφαλής υγρασία. Η ασφαλής περιεκτικότητα σε υγρασία διαφόρων ζωοτροφών ποικίλλει. Επιπλέον, η ασφαλής περιεκτικότητα σε υγρασία συσχετίζεται επίσης αρνητικά με τη θερμοκρασία αποθήκευσης.

(2) Ο έλεγχος της θερμοκρασίας κάτω από τους 12 ℃ μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά την αναπαραγωγή μούχλας και την παραγωγή τοξινών.

(3) Για την πρόληψη τσιμπημάτων εντόμων και προσβολής από τρωκτικά, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μηχανικές και χημικές μέθοδοι ελέγχου για την αντιμετώπιση παρασίτων αποθήκευσης σιτηρών και να δίνεται προσοχή στην πρόληψη των τρωκτικών, καθώς τα τσιμπήματα εντόμων ή τρωκτικών μπορούν να βλάψουν τους κόκκους των σιτηρών, διευκολύνοντας την αναπαραγωγή της μούχλας και την πρόκληση ανάπτυξης μούχλας.

(4) Οι πρώτες ύλες ζωοτροφών και οι τροφές τύπου που έχουν υποστεί επεξεργασία με αντιμυκητιασικούς παράγοντες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στη μούχλα, επομένως οι αντιμυκητιασικοί παράγοντες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο της μούχλας κατά την επεξεργασία. Συνήθως χρησιμοποιούμενα μυκητοκτόνα είναι τα οργανικά οξέα και τα άλατα, μεταξύ των οποίων χρησιμοποιούνται ευρέως το προπιονικό οξύ και τα άλατά του.

2. Μέτρα αποτοξίνωσης

Αφού η τροφή μολυνθεί με μυκητιακές τοξίνες, θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την καταστροφή ή την απομάκρυνση των τοξινών. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι οι εξής:

(1) Αφαιρέστε τα σωματίδια μούχλας

Οι τοξίνες συγκεντρώνονται κυρίως σε κατεστραμμένους, μουχλιασμένους, αποχρωματισμένους και φαγωμένους από έντομα κόκκους. Για να μειωθεί σημαντικά η περιεκτικότητα σε τοξίνες, μπορούν να επιλεγούν αυτοί οι κόκκοι. Χρησιμοποιήστε χειροκίνητες ή μηχανικές μεθόδους για να επιλέξετε πρώτα την τροφή, να την αφαιρέσετε και στη συνέχεια να την ξηράνετε περαιτέρω, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της αποτοξίνωσης και της πρόληψης της μούχλας.

(2) Θερμική επεξεργασία

Για τις πρώτες ύλες από κέικ σόγιας και αλεύρι σπόρων, το 48% -61% του Aspergillus flavus B1 και το 32% -40% του Aspergillus flavus C1 μπορούν να καταστραφούν με ψήσιμο στους 150 ℃ για 30 λεπτά ή με θέρμανση σε φούρνο μικροκυμάτων για 8-9 λεπτά.

(3) Πλύσιμο με νερό

Το επαναλαμβανόμενο μούλιασμα και ξέπλυμα με καθαρό νερό μπορεί να απομακρύνει τις υδατοδιαλυτές τοξίνες. Οι κοκκώδεις πρώτες ύλες όπως η σόγια και το καλαμπόκι μπορούν να ξεπλυθούν με καθαρό νερό μετά τη σύνθλιψη ή να ξεπλυθούν επανειλημμένα με 2% ασβεστόνερο για την απομάκρυνση των μυκοτοξινών.

(4) Μέθοδος προσρόφησης

Τα προσροφητικά όπως ο ενεργός άνθρακας και η λευκή άργιλος μπορούν να προσροφήσουν μυκητιακές τοξίνες, μειώνοντας την απορρόφησή τους από το γαστρεντερικό σωλήνα.

Η κατανάλωση μολυσμένων ζωοτροφών από ζώα και πουλερικά μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά φαινομένων όπως αναστολή της ανάπτυξης, μειωμένη πρόσληψη τροφής και διαταραχές του πεπτικού συστήματος, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά τα οικονομικά οφέλη. Είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στην πρόληψη και τον έλεγχο.