Μυρμηκικό κάλιο, το πρώτο μη αντιβιοτικό πρόσθετο ζωοτροφών που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2001 και από το Υπουργείο Γεωργίας της Κίνας το 2005, έχει συσσωρεύσει ένα σχετικά ώριμο σχέδιο εφαρμογής για πάνω από 10 χρόνια και πολυάριθμες ερευνητικές εργασίες τόσο στην εγχώρια όσο και στη διεθνή αγορά έχουν αναφέρει τις επιπτώσεις του σε διάφορα στάδια ανάπτυξης των χοίρων.

Η νεκρωτική εντερίτιδα είναι μια παγκόσμια ασθένεια των πουλερικών που προκαλείται από Gram-θετικά βακτήρια (Clostridium perfringens), τα οποία αυξάνουν τη θνησιμότητα των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής και μειώνουν την αναπτυξιακή απόδοση των κοτόπουλων με υποκλινικό τρόπο. Και τα δύο αυτά αποτελέσματα βλάπτουν την ευημερία των ζώων και προκαλούν μεγάλες οικονομικές απώλειες στην παραγωγή κοτόπουλων. Στην πραγματική παραγωγή, τα αντιβιοτικά συνήθως προστίθενται στις ζωοτροφές για την πρόληψη της εμφάνισης νεκρωτικής εντερίτιδας. Ωστόσο, η έκκληση για την απαγόρευση των αντιβιοτικών στις ζωοτροφές αυξάνεται και απαιτούνται άλλες λύσεις για την αντικατάσταση της προληπτικής δράσης των αντιβιοτικών. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η προσθήκη οργανικών οξέων ή των αλάτων τους στη διατροφή θα μπορούσε να αναστείλει την περιεκτικότητα σε Clostridium perfringens, μειώνοντας έτσι την εμφάνιση νεκρωτικής εντερίτιδας. Το μυρμηκικό κάλιο αποσυντίθεται σε μυρμηκικό οξύ και μυρμηκικό κάλιο στο έντερο. Λόγω της ιδιότητας ομοιοπολικού δεσμού με τη θερμοκρασία, ένα μέρος του μυρμηκικού οξέος εισέρχεται πλήρως στο έντερο. Αυτό το πείραμα χρησιμοποίησε κοτόπουλο μολυσμένο με νεκρωτική εντερίτιδα ως ερευνητικό μοντέλο για να διερευνήσει τις επιπτώσεις τηςμυρμηκικό κάλιοστην αναπτυξιακή του απόδοση, το εντερικό μικροβίωμα και την περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας.

1. Η επίδραση τουΔιμυρμηκικό κάλιοσχετικά με την απόδοση ανάπτυξης κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής που έχουν μολυνθεί από νεκρωτική εντερίτιδα.

Τα πειραματικά αποτελέσματα έδειξαν ότι το μυρμηκικό κάλιο δεν είχε σημαντική επίδραση στην απόδοση ανάπτυξης των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής με ή χωρίς νεκρωτική εντερίτιδα, κάτι που συμφωνεί με τα ερευνητικά αποτελέσματα των Hernandez et al. (2006). Διαπιστώθηκε ότι η ίδια δόση μυρμηκικού ασβεστίου δεν είχε σημαντική επίδραση στην ημερήσια αύξηση βάρους και στην αναλογία τροφής των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής, αλλά όταν η προσθήκη μυρμηκικού ασβεστίου έφτασε τα 15 g/kg, μείωσε σημαντικά την απόδοση ανάπτυξης των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής (Patten and Waldroup, 1988). Ωστόσο, οι Selle et al. (2004) διαπίστωσαν ότι η προσθήκη 6 g/kg μυρμηκικού καλίου στη διατροφή αύξησε σημαντικά την αύξηση βάρους και την πρόσληψη τροφής των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής κατά 16-35 ημέρες. Υπάρχουν επί του παρόντος λίγες ερευνητικές αναφορές σχετικά με τον ρόλο των οργανικών οξέων στην πρόληψη της νεκρωτικής εντερίτιδας. Αυτό το πείραμα διαπίστωσε ότι η προσθήκη 4 g/kg μυρμηκικού καλίου στη διατροφή μείωσε σημαντικά το ποσοστό θνησιμότητας των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής, αλλά δεν υπήρχε σχέση δόσης-αποτελέσματος μεταξύ της μείωσης του ποσοστού θνησιμότητας και της ποσότητας του προστιθέμενου μυρμηκικού καλίου.

2. Επίδραση τουΔιμυρμηκικό κάλιοσχετικά με το μικροβιακό περιεχόμενο σε ιστούς και όργανα κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής που έχουν μολυνθεί με νεκρωτική εντερίτιδα

Η προσθήκη 45mg/kg βακιτρακίνης-ψευδαργύρου στην τροφή μείωσε τη θνησιμότητα των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής που είχαν μολυνθεί με νεκρωτική εντερίτιδα και ταυτόχρονα μείωσε την περιεκτικότητα σε Clostridium perfringens στη νήστιδα, κάτι που συμφωνούσε με τα ερευνητικά αποτελέσματα των Kocher et al. (2004). Δεν υπήρξε σημαντική επίδραση της συμπληρωματικής χορήγησης διμυρμηκικού καλίου στη περιεκτικότητα σε Clostridium perfringens στη νήστιδα των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής που είχαν μολυνθεί με νεκρωτική εντερίτιδα για 15 ημέρες. Οι Walsh et al. (2004) διαπίστωσαν ότι οι δίαιτες υψηλής οξύτητας έχουν αρνητική επίδραση στα οργανικά οξέα, επομένως, η υψηλή οξύτητα των δίαιτων υψηλής πρωτεΐνης μπορεί να μειώσει την προληπτική δράση του μυρμηκικού καλίου στη νεκρωτική εντερίτιδα. Αυτό το πείραμα διαπίστωσε επίσης ότι το μυρμηκικό κάλιο αύξησε την περιεκτικότητα σε λακτοβάκιλλους στο στομάχι των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής 35 ημερών, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την in vitro διαπίστωση των Knarreborg et al. (2002) ότι το μυρμηκικό κάλιο μείωσε την ανάπτυξη λακτοβακίλλων στο στομάχι του χοίρου.

3.Επίδραση του 3-διμεθυλοφορμικού καλίου στο pH των ιστών και στην περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας σε κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής που έχουν μολυνθεί με νεκρωτική εντερίτιδα

Η αντιβακτηριακή δράση των οργανικών οξέων πιστεύεται ότι εμφανίζεται κυρίως στο ανώτερο τμήμα του πεπτικού σωλήνα. Τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος έδειξαν ότι το δικαρβοξυλικό κάλιο αύξησε την περιεκτικότητα σε μυρμηκικό οξύ στο δωδεκαδάκτυλο στις 15 ημέρες και στη νήστιδα στις 35 ημέρες. Ο Mroz (2005) διαπίστωσε ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τη δράση των οργανικών οξέων, όπως το pH της τροφής, η ρυθμιστική/οξύτητα και η ισορροπία ηλεκτρολυτών της τροφής. Η χαμηλή οξύτητα και οι υψηλές τιμές ισορροπίας ηλεκτρολυτών στη διατροφή μπορούν να προωθήσουν τη διάσπαση του μυρμηκικού καλίου σε μυρμηκικό οξύ και μυρμηκικό κάλιο. Επομένως, ένα κατάλληλο επίπεδο τιμών οξύτητας και ισορροπίας ηλεκτρολυτών στη διατροφή μπορεί να ενισχύσει τη βελτίωση της απόδοσης ανάπτυξης των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής από το μυρμηκικό κάλιο και την προληπτική του δράση στη νεκρωτική εντερίτιδα.

Σύναψη

Τα αποτελέσματα τουμυρμηκικό κάλιοΣτο μοντέλο της νεκρωτικής εντερίτιδας σε κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής έδειξε ότι το μυρμηκικό κάλιο μπορεί να μετριάσει την πτώση της αναπτυξιακής απόδοσης των κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής υπό ορισμένες συνθήκες αυξάνοντας το σωματικό βάρος και μειώνοντας τη θνησιμότητα, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετο ζωοτροφών για τον έλεγχο της μόλυνσης από νεκρωτική εντερίτιδα σε κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής.