Ο κύριος ρόλος του οξινιστή στις ζωοτροφές είναι η μείωση της τιμής του pH και της ικανότητας δέσμευσης οξέων της τροφής. Η προσθήκη οξινιστή στην τροφή θα μειώσει την οξύτητα των συστατικών της τροφής, μειώνοντας έτσι το επίπεδο οξέος στο στομάχι των ζώων και αυξάνοντας τη δράση της πεψίνης. Ταυτόχρονα, θα επηρεάσει την οξύτητα του εντερικού περιεχομένου και στη συνέχεια θα επηρεάσει την έκκριση και τη δράση της αμυλάσης, της λιπάσης και της θρυψίνης, έτσι ώστε να βελτιωθεί η πεπτικότητα της τροφής.

Η προσθήκη οξινιστικού στη διατροφή των απογαλακτισμένων χοιριδίων μπορεί να μειώσει την οξύτητα της τροφής, να βελτιώσει την επίδραση του οξέος και να αυξήσει το ποσοστό αξιοποίησης της τροφής στο γαστρεντερικό σωλήνα. Η έρευνα του Xing Qiyin και άλλων έδειξε ότι όταν η οξύτητα της τροφής ήταν χαμηλή, η εξάπλωση της μούχλας στην τροφή μπορούσε να ελεγχθεί, η μύκητας της τροφής μπορούσε να προληφθεί, η φρεσκάδα της τροφής μπορούσε να διατηρηθεί και το ποσοστό εμφάνισης διάρροιας στα χοιρίδια μπορούσε να μειωθεί.

Ο ρόλος του οξινιστή στα ζώα φαίνεται στο ακόλουθο σχήμα, συμπεριλαμβανομένων κυρίως των ακόλουθων πτυχών:

1) Μπορεί να μειώσει την τιμή του pH στο στομάχι των ζώων και στη συνέχεια να ενεργοποιήσει ορισμένα σημαντικά πεπτικά ένζυμα. Οι φυσικές και χημικές ιδιότητες των οργανικών οξέων θα επηρεάσουν την επίδραση της μείωσης της τιμής pH του γαστρεντερικού περιεχομένου. Οι τιμές pKa του μηλικού οξέος, του κιτρικού οξέος και του φουμαρικού οξέος κυμαίνονται μεταξύ 3,0 και 3,5, που ανήκουν σε μέτρια ισχυρά οξέα, τα οποία μπορούν να διασπαστούν γρήγορα τα H+ στο στομάχι, να μειώσουν το επίπεδο οξέος στο στομάχι, να προωθήσουν την έκκριση πεψίνης, να βελτιώσουν την πεπτική λειτουργία και στη συνέχεια να επιτύχουν το φαινόμενο οξίνισης.

Τα οξέα με διαφορετικούς βαθμούς διάστασης έχουν διαφορετικά αποτελέσματα. Στην πρακτική εφαρμογή, τα οξέα με μεγάλους βαθμούς διάστασης μπορούν να επιλεγούν για να μειώσουν την τιμή του pH του γαστρεντερικού σωλήνα, ενώ τα οξέα με μικρούς βαθμούς διάστασης μπορούν να επιλεγούν για αποστείρωση.

2) Οι οξυνιστές μπορούν να ρυθμίσουν την μικροοικολογική ισορροπία του εντερικού σωλήνα των ζώων, να καταστρέψουν την βακτηριακή κυτταρική μεμβράνη, να επηρεάσουν τη σύνθεση βακτηριακών ενζύμων, να επιτύχουν βακτηριοστατικές ή βακτηριοκτόνες επιδράσεις και, ως εκ τούτου, να αποτρέψουν τις εντερικές παθήσεις των ζώων που προκαλούνται από παθογόνους μικροοργανισμούς.

Τα κοινά πτητικά οργανικά οξέα και τα μη πτητικά οργανικά οξέα έχουν διαφορετικές βακτηριοστατικές επιδράσεις, διαφορετικούς τύπους και ποσότητες οξινιστών, καθώς και διαφορετικές ανασταλτικές και θανατηφόρες επιδράσεις στα παθογόνα βακτήρια στο γαστρεντερικό σωλήνα των ζώων.

Τα πειραματικά αποτελέσματα έδειξαν ότι η μέγιστη ποσότητα οξινιστή που προστίθεται στην τροφή είναι 10 ~ 30kg/T και η υπερβολική χρήση μπορεί να οδηγήσει σε οξέωση στα ζώα. Οι Cui Xipeng et al. διαπίστωσαν ότι η προσθήκη διαφορετικών αναλογιώνδικαρβοξυλικό κάλιοστην τροφή έχει εμφανή βακτηριοστατική δράση. Λαμβάνοντας υπόψη συνολικά, η συνιστώμενη ποσότητα προσθήκης είναι 0,1%

3) Επιβραδύνουν την ταχύτητα κένωσης της τροφής στο στομάχι και προάγουν την πέψη των θρεπτικών συστατικών στο στομάχι και τα έντερα. Οι Manzanilla et al. διαπίστωσαν ότι η προσθήκη 0,5% μυρμηκικού οξέος στη διατροφή των απογαλακτισμένων χοιριδίων θα μπορούσε να μειώσει τον ρυθμό κένωσης της γαστρικής ξηράς ουσίας.

4) Βελτιώνει τη γευστικότητα.

5) Αντιστρες, βελτίωση της απόδοσης ανάπτυξης.

6) Βελτίωση της αξιοποίησης των ιχνοστοιχείων στη διατροφή.